نزدیک بینی اختلال بینایی بسیار شایع است که در آن اجسام نزدیک واضح و اجسام دورتر تار به نظر می رسند و معمولاً قبل از 20 سالگی تشخیص داده می شود. نزدیک بینی دید از راه دور شما را تحت تأثیر قرار می دهد. فردی که دچار این اختلال است می تواند اشیای نزدیک را به خوبی مشاهده کند، ولی در دیدن اشیایی که دور هستند، دچار مشکل می شوند. امروزه افراد زیادی به آن دچار می شوند. برای پیشگیری از آن راه های زیادی وجود دارد که در این مقاله به بررسی آن ها خواهیم پرداخت.
علل نزدیک بینی چیست؟
در صورتی که به نزدیک بینی دچار هستید، به احتمال زیاد حداقل یکی از والدین شما به این اختلال دچار بوده اند. هنوز علت دقیقی جهت نزدیک بینی حتی توسط بهترین متخصص چشم یافت نشده است، اما بسیاری از آن ها بر این باورند که ترکیبی از عوامل ارثی و محیطی سبب بروز این اختلال می شود. به عنوان مثال، اگر از چشم ها جهت کارهایی که از نزدیک هستند همچون مطالعه یا کار با کامپیوتر زیاد استفاده شود فرد به نزدیک بینی دچار می شود.
نزدیک بینی معمولا از دوران کودکی ظاهر می شود. این امر ممکن است با افزایش سن بدتر شود. در این اختلال از آنجایی که نور تابیده شده به چشم به درستی فوکوس نمیشود، به نظر میرسد که تصاویر واضح نیستند.
علائم نزدیک بینی چیست؟
علائم افرادی که به نزدیک بینی دچار هستند به شرح زیر است :
- اجسام دور تار یا مبهم به نظر می رسند.
- سردرد
- خستگی چشم
- چشمک زدن
- خستگی هنگام رانندگی، ورزش کردن یا نگاه کردن به اجسام در فواصل دور
برخی از علائم نزدیک بینی در کودکان عبارتند از :
- کسب نمرات ضعیف مدرسه
- کم شدن تمرکز به دلیل عدم دید خو
- نگه داشتن اجسام نزدیک صورت
اکثر موارد نزدیک بینی خفیف هستند و به راحتی با عینک، لنزهای تماسی یا جراحی انکساری کنترل می شوند. با این حال، در موارد نادر اختلالات شدیدتری ایجاد می شود.
انواع نزدیک بینی
نزدیک بینی دو نوع دارد که عبارتند از :
نزدیک بینی با درجه بالا
یک نوع ارثی نادر از نزدیک بینی، نزدیک بینی با درجه بالا است و زمانی اتفاق میافتد که کره چشم طولانی تر از آنچه باید باشد یا قرنیه بیش از حد شیب دار باشد. نزدیک بینی با درجه بالا معمولاً به نزدیک بینی با عیوب انکساری بیش تر از 6- گفته می شود. نزدیک بینی با درجه بالا معمولاً در سنین 20 تا 30 سالگی شدت نمی یابد. بسته به شدت می توان آن را با عینک یا لنزهای تماسی و در برخی موارد جراحی عیوب انکساری اصلاح کرد. نزدیک بینی بالا ممکن است خطر ابتلا به بیماری های بینایی جدی تری مانند آب مروارید، جدا شدن شبکیه و گلوکوم را افزایش دهد. در صورت عدم درمان، عوارض نزدیک بینی می تواند منجر به نابینایی شود، بنابراین معاینه منظم چشم بسیار مهم است.
نزدیک بینی دژنراتیو
یک شکل نسبتا نادر اما جدی که معمولا در اوایل دوران کودکی شروع می شود، نزدیک بینی دژنراتیو است. این شکل شدید از نزدیک بینی است چرا که به شبکیه آسیب می رساند و می تواند سبب کوری شود.
آیا نزدیک بینی منجر به نابینایی می شود؟
نزدیک بینی اختلالی است که می توان آن را با عینک، لنز تماسی یا جراحی لیزیک و یا سایر جراحی ها اصلاح کرد. اما در موارد نادر، نوع پیشرونده ای به نام نزدیک بینی دژنراتیو ایجاد می شود که می تواند جدی بوده و سبب نابینایی شود. نزدیک بینی دژنراتیو تنها حدود 2 درصد از کل جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد.
روش های درمانی برای نزدیک بینی
عینک یا لنزهای تماسی می توانند نزدیک بینی را در کودکان و بزرگسالان اصلاح کنند. انواع مختلفی از جراحی های انکساری وجود دارد که می توانند نزدیک بینی را نیز اصلاح کنند. این جراحی ها برای بزرگسالان مناسب هستند.
در مورد نزدیک بینی، نسخه شما برای عینک یا لنزهای تماسی یک عدد منفی است، مانند -3.00. هرچه این عدد بیشتر باشد، لنزهای شما قوی تر خواهند بود. این نسخه به چشم کمک می کند تا نور را روی شبکیه متمرکز کند و دید از راه دور شما را روشن کند.
عینک
محبوب ترین راه برای اکثر افراد برای اصلاح نزدیک بینی عینک است. بسته به درجه اصلاح بینایی مورد نیاز، فرد نیاز دارد تا روزانه از عینک استفاده کند یا فقط برای زمانی که دید از راه دور مورد نیاز است. ممکن است برای رانندگی فقط به عینک نیاز داشته باشید. برخی از کودکان مبتلا به نزدیک بینی ممکن است فقط برای بازی با توپ، تماشای فیلم یا دیدن تخته سیاه به عینک نیاز داشته باشند. برخی از افراد ممکن است نیاز به استفاده مداوم از عینک داشته باشند تا واضح ببینند. یک لنز تک دید دید از راه دور را واضح تر می کند. اما بیماران بالای 40 سال که نزدیک بینی دارند ممکن است به یک لنز دو کانونی یا پیشرونده نیاز داشته باشند تا نزدیک و دور را به وضوح ببینند.
لنزهای تماسی
برخی از افراد متوجه می شوند که دید از راه دور آنها با لنزهای تماسی واضح تر و گسترده تر است. یک نقطه ضعف احتمالی این است که آنها برای تمیز نگه داشتن نیاز به مراقبت بیشتری دارند. از ارائه دهنده خود بپرسید که کدام نوع ممکن است برای سطح نزدیک بینی و سایر عیوب انکساری شما مناسب باشد
لیزیک
رایجترین جراحی برای اصلاح نزدیکبینی، لیزیک است. در عمل لیزیک، چشم پزشک شما از لیزر برای برش فلپ از بالای قرنیه، تغییر شکل بافت داخلی قرنیه و سپس رها کردن فلپ به جای خود استفاده می کند.
لازک
یک روش کراتکتومی زیر اپیتلیال با کمک لیزر است. در روش لازک، چشم پزشک شما از لیزر برای برش فلپ از طریق لایه بالایی (اپیتلیوم) قرنیه استفاده می کند، لایه های خارجی را تغییر شکل می دهد و سپس فلپ را می بندد.
PRK کراتکتومی فتورفرکتیو
PRK که نوعی جراحی لیزری چشم است که برای اصلاح نزدیک بینی خفیف یا متوسط استفاده می شود و همچنین ممکن است برای اصلاح دوربینی و یا آستیگماتیسم استفاده شود. در این روش چشم پزشک از لیزر جهت تغییر شکل سطح قرنیه استفاده می کند، که آن را صاف می کند و به پرتوهای نور اجازه می دهد تا بر روی شبکیه متمرکز شوند. بر خلاف لیزیک، چشم پزشک فلپ را برش نمی دهد. PRK برای بیمارانی که قرنیههای نازکتری دارند یا سطح ناهمواری دارند، ترجیح داده میشود، زیرا بافت قرنیه کمتری را نسبت به جراحی لیزیک از بین میبرد.